Rok: 2019

Posłuszeństwo Józefa jest konsekwencją jego zawierzenia. To Bóg dokonywał w jego życiu wyborów i prowadził go tam, gdzie powinien być. Wartość wiary polega na tym, aby mimo braku potwierdzenia przez zmysły ufać Bożemu słowu i wypełniać je. Każda sytuacja i każda chwila jest darem i naszą szansą zbliżenia się do Boga.

,,(…) miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością”. 1 J 4,7-8

Bóg jest źródłem życia, do którego prowadząca ścieżka, nazywa się miłość. Dzięki miłości jest możliwe życie na naszej planecie. Kochać – znaczy chronić i pomagać.

s.M.Sara OSCCap.

W życiu Józefa bardzo ważną rolę odgrywało posłuszeństwo woli Bożej, którą realizował bez analizowania, czy jest ona zgodna z logiką i zdrowym rozsądkiem. Był zawsze uległy jak ziarnko piasku, które zagarnęła fala oceanu. Oddawanie Bogu wszystkiego na bieżąco, sprawia, że On kształtuje ludzkie myśli i czyny, całą naszą codzienność.

W Ewangelii na III Niedzielę Adwentu Mt 11,2-11 Jezus odpowiada uczniom Jana Chrzciciela, czy jest Mesjaszem, wskazując na swoje czyny. Do Jana odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: ,,Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki” Mt 3,3. Dzisiaj ścieżki naszego życia prostują żywe Słowo Boże – Ewangelia oraz cała nauka Magisterium Kościoła. Są one lampą, która oświetla i wskazuje nam właściwą drogę. Bóg pragnie, abyśmy oddali Mu nasze predyspozycje psychiczne i fizyczne, zawierzając całkowicie. Wtedy On sprawi, że staniemy się Jego narzędziami, przez które On sam będzie uzdrawiał i zbawiał.

Niech mi się stanie według Twego Słowa

,,Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa”

Łk 1,38

Maryja nie wzbraniała się przed wolą Boga, ale była poddana jak wosk, topniejący pod dotykiem ,,Jego palców”. W samotności rozważała każde Jego Słowo, a miarą Jej samotności była miłość. Im większa jest miłość, tym głębsza samotność i doskonalsza kontemplacja Stwórcy.

s.M.Sara OSCCap.

„(…) słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa”. Iz 55,11

Słowo Boże wskazuje nam „ciemne zakamarki” naszego życia. Wiedząc, że zmiana jest konieczna, trzymamy się mocno prowadzących donikąd ścieżek. Wyzwolenie od przestarzałych struktur otwiera nowe horyzonty wiary i radości.

s.M.Sara OSCCap.

„Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden,
aby uprawiał go i doglądał“. Rdz 2,15

Kto żyje w harmonii z samym sobą i całą naturą, ten będzie odkrywał, że Bóg jest Panem całego kosmosu. Kto w Niego i Jemu wierzy, ten będzie doświadczał, że niemożliwe staje się możliwym.

s.M.Sara OSCCap.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•