Dzień: 2019-01-10

„Mistrzu, Mistrzu giniemy! Lecz On wstał rozkazał wiatrowi i wzburzonej fali i uspokoiły się, i nastała cisza. A do nich rzekł: Gdzie jest wasza wiara?”. Łk 8,24-25

W naszym życiu pojawiają się sytuacje, z których nie widzimy wyjścia. Z głębi serca wołamy: „Mistrzu giniemy”. W tym momencie pyta nas Jezus spokojnie, jak gdyby nic się nie stało: „Gdzie jest wasza wiara” i kieruje naszą łódź na drugi brzeg.

s.M.Sara OSCCap.

„ Posłuszne naszemu szczególnemu powołaniu, pragniemy całkowicie zachować treść Reguły św. Matki Klary jako sposób naszego życia, według prawdziwego ducha tejże Reguły, który zawsze był żywotny w naszym Zakonie. Wypływa ona z Ewangelii i pobudza do życia ewangelicznego, wskazując nam drogę prostoty, pokory i ubóstwa. (…) Przeto, aby okazać wierność pierwotnemu duchowi i stałej tradycji naszego Zakonu, miejmy przede wszystkim upodobanie w ustawicznej kontemplacji Boga i oddawaniu Mu chwały w milczeniu i samotności’’. (Rozdz.I. Art.3)

Milczenie i samotność pozwalają nam odkrywać Stwórcę we własnym wnętrzu oraz w całym kosmosie. Kontemplacja Trójjedynego Boga w najgłębszych pokładach duszy, stawia człowieka w prawdzie o nim samym i prowadzi do akceptacji siebie oraz drugiego. Przyjęcie innych, takimi jacy są, buduje jedność i siostrzaną przyjaźń. Słuchanie i rozważanie Słowa Bożego na wzór Niepokalanej, prowadzi do otwarcia się na działanie Ducha Świętego, a przyjęcie jego przewodnictwa, odnawia duchowo wspólnotę. Eucharystia i adoracja Najśw. Sakramentu stanowią centrum naszego życia. Naszą modlitwą obejmujemy cały Kościół powszechny, każdego człowieka. Nasze ubogie życie jest jednym z elementów ascezy, która pozwala stanąć przed Bogiem i jak Maryja powiedzieć: ,,Oto ja służebnica Pańska”.